కారు కష్టాలు

'ముదితల్ నేర్వగలేని విద్య కలదే...' అనగానే నాకు కార్ డ్రైవింగ్ నేర్చుకునే క్లాస్సులు గుర్తుకు వచ్చాయండి. ముచ్చటగా మూడు సార్లు నేర్చుకున్నా, అయినా, ట్రాఫిక్ చూస్తె గడగడే ... ఎందుకు రాలేదు చెప్మా, మీరే చదివి చెప్పండి...

2002 - మొదట మాకు పాప పుట్టగానే కొన్న కారు ఆల్టో. నేనలా పురిటికి వెళ్ళగానే మా వారిలా కొనేసారు. 'ఏ రంగు?' రాగిచెంబు రంగు...ఆర్డర్ ఇచ్చాను, కాని దానికోసం చాలా క్యూ ఉందిట. అందుకే గచ్చకాయ రంగు అన్నారు. 'రంగులో ఏమున్నది పెన్నిధి, ఎంతైనా మొదటి కారు కారే, అందులో షికారు షికారే ... కాదుటండీ మరి, వెంటనే నా తక్షణ కర్తవ్యం డ్రైవింగ్ నేర్చుకోవడమే అన్నారు. 

పురుషుడు వెనుక నుంచీ తోసిన స్త్రీ వెనకడుగు వెయ తగునే ? వెంటనే నడుం బిగించి, నొప్పెట్టడంతో వదిలేసాను. అప్పుడు నేను పాలకొల్లు లో ఉన్నాను. కుళాయి చెరువు దగ్గర వీధిలో అమ్మా వాళ్ళు ఉండేవాళ్ళు. అక్కడే ఒక డ్రైవింగ్ స్కూల్ ఉంటే, వెళ్లి కనుక్కున్నాను. పదిహేను వందలు చెప్పారు. సరే అన్నాను. మర్నాడు యాభై పైబడిన పెద్దాయన అవసాన దశలో ఉన్న డొక్కు మారుతి తో ప్రత్యక్షం అయ్యాడు. అలా కుళాయి చెరువు పక్క, పొలాల్లోని మట్టి రోడ్డు లోకి తీసుకువెళ్ళాడు. ఇంకేముంది? కార్ ఆగిపోయింది... అరిచి గగ్గోలు పెట్టినా ఎవరూ సాయం రారు. 'కార్ ఆగిపోనాదండి. అయ్యబాబోయ్, మీరు కాస్త దిగి తొయ్యండి పాపగారు, నేను స్టార్ట్ చేస్తాను,' అన్నాడు. చెప్పద్దూ, జన్మలో ఎప్పుడూ కార్లు, బండ్లు తోయ్యలేదు. ఆ రోజు నుంచీ ఆ డొక్కు కార్ నడిపింది తక్కువ, తోసింది ఎక్కువ. పొలాల్లో తోయించేసి, మమ అనిపించేసాడు మొత్తానికి. 

                                           

అలా కార్ నేర్చేసుకున్నానని గొప్పలు కొట్టేసి, హైదరాబాద్ రాగానే మా కార్ డ్రైవర్ ను తీసుకుని ఉదయం అలా ప్రాక్టీసు కోసం రెండు రోజులు వెళ్ళానో లేదో, సామాన్ల రిక్షా సీటు మీద నడ్డి నిలవని ఓ కుర్రాడు, ఓ శుభోదయాన అడ్డ దిడ్డంగా తొక్కుతూ రిక్షా చక్రం కారులో దూరేలా దూసుకు వచ్చాడు. ముందు బంపర్ ఊడిపోయింది. మా వారు నాకు దణ్ణం పెట్టి, 'తల్లీ నా కార్ క్షేమాన్ని కోరి నువ్వు డ్రైవింగ్ త్యజించు,' అన్నారు. ఉత్సాహం ఉన్న స్త్రీలకు ప్రోత్సాహం, లేదండీ అంతే!

మళ్ళీ చిన్న పాప పుట్టకా 2006 లో సంత్రో కార్ కొన్నాము. అప్పుడు  మారుతి డ్రైవింగ్ స్కూల్ కు వెళ్ళాను. వాళ్ళు థియరీ చెప్పారు, బొంగరంలా తిరిగే సిములేటర్ మీద కూర్చోపెట్టారు. కొన్నాళ్ళకు రోడ్డు మీద కూడా తిప్పారనుకోండి. మా వారు నీకు డ్రైవింగ్ ఎలా వచ్చిందో చూద్దాం పద, అంటూ, తీసుకువెళ్ళారు. ఒక పది కిలోమీటర్లు నడిపి ఇక నా వల్ల కాదని ఆపేసాను. కారులో పిల్లలు కూడా ఉన్నారు. పర్లేదు, ఇంకాస్త దూరం నడుపు అన్నారు మా వారు. ఇక్కడ ప్రోత్సాహం కాస్త ఎక్కువయ్యింది.  అయిష్టంగా స్టార్ట్ చేసి, ఏదో అడ్డం వస్తే, బ్రేక్ వెయ్యబోయి, అక్షిలెటర్ తోక్కేసాను.... ఇంకేముంది, కార్ కాస్తా వెళ్లి , ఆగిఉన్న స్కూటర్ కు గుద్దుకుంది. అది కింద పడింది. పాపం స్కూటర్ ఆయన వచ్చి, 'ఏం కాలేదులే, పర్లేదమ్మా ,' అన్నారు. మా వారు 'గుద్దితే గుద్దావు కాని, మంచి వాళ్ళ స్కూటర్ చూసుకు గుద్దావు...' అన్నారు. ఆ దెబ్బకు హడిలిపోయి ఇక పిల్లలు 'అమ్మా, ప్లీజ్ అమ్మా, నువ్వు కార్ నడపకే,' అనేవారు. సర్లేమ్మని, తర్వాత ఒక స్కూటీ కొనిపించుకున్నాను. అది మాత్రం బాగా నడిపేస్తానండి.

మరి కారు నడపరా? అని అడిగితే...ఎందుకు నడపనూ? బ్రేక్, అక్షిలెటర్ ల మధ్య కనీసం ఒక మూర దూరం ఉన్న కార్లు వస్తే, పెద్ద పెద్ద డబ్బాల లాగా , రోడ్డు మీద యెంత చోటు కావాలో అంచనా వెయ్యలేని సైజు నుంచీ కార్లు స్కూటీ సైజుకు కుంచించుకు పోయినప్పుడు నడుపుతాను. మరి అలాంటి కార్ ఉంటే చెప్పండి. అన్నట్టు, రోడ్డు మీద చీమ ఉన్నా నడపనండోయ్... ఖాళీ చేయించి మరీ చెప్పండే....